Datos personales

Mi foto
Recitais de poesía, lecturas, presentacións de libros, teatro, marionetas, circo, cursos de baile, música, ioga, gastronomía, idiomas... No CAFÉ UF sempre se reuniu dunha forma estable gran cantidade e colectivos. Desde unha radio pirata que durante un tempo emitiu desde aquí a un colectivo anticonsumo, desde unha tertulia de literatura, a un club do viño, desde un colectivo de ciencia ficción a un coro...

28.4.07

CAFÉS ESPECIAIS

Café UF
Café jamaicano

Café Irlandes
Se sabes de quen é esta canción e o dis na barra do UF convidamos-che a ti e ao teu acompañante a un destes cafés.
Café Siracusa


Duerme mi amiga / fuera la noche es negra / duerme mi amiga buenas noches / Duerme mi amiga / Es nuestra última noche / duerme mi amiga / Buenas noches / Sobre las flores que cierran sus párpados / Llora la lluvia ligera / Y el pájaro que cantará a la aurora / Duerme y sueña todavía / Así mañana ya / De nuevo estaré solo / Y tu me habrás perdido / Tan solo por pedirme demasiado / Me habrás despilfarrado / Al querer construirte / Una felicidad eterna / Aburrida hasta perecer / En lugar de volcarte / Hacia mí sencillamente / Yo que tenia una necesidad / Tan fuerte de tu primavera / No las chicas que uno ama / No comprenderán nunca / Que son en cada ocasión / Nuestro último enamoramiento / Nuestra última oportunidad / Nuestro último sobresalto / Nuestra última partida nuestro último barco / Duerme mi amiga / Fuera la noche es negra / Duerme mi amiga buenas noches / Duerme mi amiga es nuestra última noche / Duerme mi amiga me voy.

16.4.07

LA CITA

“EN LAS MANOS DEL PODER LAS LEYES SE CONVIERTEN EN INSTRUMENTOS DE OPRESIÓN” (Jean-Paul Marat)


10.4.07

Exposición de pintura

Cadros dos pintores senegaleses H. Güeye e BBi.

O café Uf na rúa Pracer 19 de Vigo inicia unha serie de exposicións sobre pintura africana cos cadros destes dous pintores de Senegal.
Con estes dous pintores nacidos e residentes en Senegal o café Uf pretende iniciar unha serie de exposicións sobre pintores africanos non inmigrados.

A pintura de H. Güeye sorprende polo esquematismo case abstracto das súas figuras femininas. Mulleres traballando cos seus fillos ás costas, mulleres buscando auga, mulleres moendo millo, mulleres africanas reducidas a mínimos trazos, comidas polo baleiro duns vermellos rotundos e inmaculados, uns amarelos limpos e cegadores, uns laranxas cos que comezan e terminan eses días nos que a vida non se resigna a deixar de ser vida. Mulleres ás que o pintor, con gratitud e tenrura, nun “collage” conmovedor, viste con teas multicolores.

A pintura de BBi chea os cadros de máscaras africanas sobre as que flotan músicas e movementos, instrumentos e notas. Contundente reafirmación do étnico en trazos e cores. As súas teas non deixan unha físgoa de dúbida, é a seguridade que dá o recoñecer a beleza do propio.
Vendo xuntos a estes dous pintores non podemos deixar de pensar nas palabras deShakespeare: “o colorido nativo da resolución” de África, fronte ao “pálido e enfermizo” de Europa.

NO CAFÉ UF ATA O 2 DE MAIO